ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਨਸਦੇ ਤਿੱਤਰ ਨੂੰ!
ਸੁਣ ਵੇ ਛੈਲ ਛਬੀਲਿਆ ਤਿੱਤਰਾ,
ਮੇਰਿਆ ਰੰਗ ਰੰਗੀਲਿਆ ਮਿੱਤਰਾ।
ਡਰ ਡਰ ਕੇ ਕਿਉਂ ਲੁਕਦਾ ਜਾਵੇਂ?
ਢੀਮਾਂ ਉਹਲੇ ਛੁਪਦਾ ਜਾਵੇਂ।
ਕਿਉਂ ਮੈਥੋਂ ਲੁਕ ਲੁਕ ਕੇ ਗਾਵੇਂ?
ਉਹਲੇ ਕੋ ਹੋ ਹੋ ਪੈਲਾਂ ਪਾਵੇਂ।
ਆ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਬਹਿਕੇ,
ਤੂੰ ਅਰਸ਼ੀ ਲੋਰਾਂ ਵਿਚ ਪੈਕੇ।
ਕੰਨ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਚੁੁੰਝ ਲਗਾ,
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਗਾਵੀਂ ਜਾ।
ਢੀਮਾਂ ਓਹਲੇ ਹੋਕੇ ਅੜਿਆ,
ਆਪਣਾ ਆਪ ਲਕੋ ਕੇ ਅੜਿਆ।
-੧੩੧-
