ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸਾੜ੍ਹੀ ਲਾਹ ਦੁਸ਼ਾਸ਼ਨਾ ਕਰ ਨੰਗੀ,
ਕੌਣ ਜੰਮਿਆ ਕੱਢੇ ਜੋ ਜਾਨ ਤੇਰੀ।
ਅਣਖ ਉੱਭਰੀ ਭੀਮ ਦੀ ਲਾਲ ਹੋ ਕੇ,
ਉੱਤੇ ਬੋਝ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਰੱਖ ਦਿਤਾ।
ਬਣ ਕੇ ਪਿੰਜਰਾ ਪਾਸੇ ਦੀ ਲੀਰ ਨੇ ਹੀ,
ਵੇਖੋ ਭੀਮ ਜਹੇ ਸ਼ੇਰ ਨੂੰ ਡੱਕ ਦਿਤਾ।
ਰੱਤ ਡੁਲ੍ਹਦੀ ਪੰਜਾਂ ਦੇ ਨੇਤਰਾਂ ਚੋਂ,
ਵੇਹਲ ਮੰਗਦੇ ਹੈਨ ਜ਼ਮੀਨ ਕੋਲੋਂ।
ਪਾਣੀ ਭਾਲਦੇ ਨੇ ਚੁਲੀ ਡੁੱਬਣੇ ਲਈ,
ਚੰਗੀ ਮੌਤ ਹੈ ਏਸ ਤੌਹੀਨ ਕੋਲੋਂ।
ਜਦੋਂ ਪਾਪੀ ਦੁਸ਼ਾਸ਼ਨ ਨੇ ਖਿੱਚ ਮਾਰੀ,
ਧੂ ਵੱਜੀ ਇਕ ਪੰਜਾਂ ਦੇ ਸੀਨਿਆਂ ਨੂੰ।
ਪੱਤੇ ਪੱਤੇ ਜਹਾਨ ਦੇ ਧਾ ਮਾਰੀ,
ਆਈ ਹੋਸ਼ ਨ ਦੋਹਾਂ ਕਮੀਨਿਆਂ ਨੂੰ।
ਬੱਦਲ ਪਾੜ ਗਈ ਚੀਖ ਦਰੋਪਦੀ ਦੀ,
ਸਤੀ ਆਖਿਆ ਹਾਏ ਤਕਦੀਰ ਮੇਰੀ।
ਬਨਸ਼ੀ ਵਾਲਿਆ ਤੂੰ ਵੀ ਜੇ ਭੁਲ ਗਿਐਂ,
ਫਿਰ ਮੋੜ ਦੇ ਸਾੜ੍ਹੀ ਦੀ ਲੀਰ ਮੇਰੀ।
ਕੁੜਤਾ ਪਾਟਿਆ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵਿਚ ਗੋਕਲ,
ਦਰਦ ਓਸ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਫੜਕ ਉਠਿਆ।
-੧੫੦-
