ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਵਿਚ ਉਜਾੜਾਂ ਬਹਿੰਦੀ ਏਂ ਤੂੰ,
ਕਾਹੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖਹਿੰਦੀ ਏਂ ਤੂੰ ।
ਜਾ ਜਾ ਪਾਵੇਂ ਹਾਰ ਨਚਿੱਲੇ,
ਕੂਲੇ ਡੌਲੇ ਜਾਵਨ ਛਿੱਲੇ ।
ਚੁਹਲ ਚੁਪੀਤੇ ਕਰਦੀ ਕਰਦੀ,
ਤਾਰਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਤਰਦੀ ਤਰਦੀ ।
ਬਾਰੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਝਾਤਾਂ ਪਾ ਕੇ,
ਸੁੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖੇਂ ਜਾ ਕੇ ।
ਬੁਕਲ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ ਸੁਵਾਇਆ,
ਰਮਜ਼ਾਂ ਦਾ ਇਕ ਸਾਜ ਵਜਾਇਆ।
ਹਰ ਜ਼ਰੇ ਵਿਚਿ ਹੁਸਨ ਰਚਾਇਆ,
ਦੋਜ਼ਖ ਨੂੰ ਵੀ ਸਵੱਰਗ ਬਣਾਇਆ ।
ਖੈਰ ਭਾਵੇਂ ਕੁਝ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਂ,
ਹੁਸਨ ਇਸ਼ਕ ਵਿਚ ਤਰਦੀ ਹੋਵੇਂ ।
ਸਾਨੂੰ ਪਰ ਕੀ ਤੇਰੇ ਤਾਂਈਂ ?
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਸਾਂਈਂ ।
ਸੋਹਣੀਏ ਤੇਰੇ ਚਾਨਣ ਦਾ ਨੀ,
ਅਸਾਂ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਭਾ ਨੀ ?
ਓਵੇਂ ਬਲਣ ਹਿਜਰ ਦੇ ਦੀਵੇ,
ਸੜਦੇ ਓਵੇਂ ਆਸ਼ਕ ਖੀਵੇ ।
- ੩੦ -
