ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/56

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ


ਕੀਤਾ ਗ਼ਜ਼ਬ ਤੂੰ ਗ਼ਜ਼ਬ ਦੀ ਹੱਦ ਤੋੜੀ,
ਪਿਤਾ ਆਪਣਾ ਮਰਨ ਲਈ ਟੋਰ ਦਿੱਤਾ ।
ਕੀਤੀ ਬੱਸ ਨਾ ਸਰਸਾ ਦੇ ਵਹਿਣ ਅੰਦਰ,
ਬਾਕੀ ਰਿਹਾ ਪਰਵਾਰ ਵੀ ਰੋੜ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ।
ਦਿਲੋਂ ਦਰਦ ਵਾਲੀ ਉਠੀ ਲਹਿਰ ਐਸੀ,
ਰਿਸ਼ਤਾ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਓਨ੍ਹੇ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ।
ਪੱਥਰ ਬੰਨ੍ਹਕੇ ਆਪਣੇ ਜਿਗਰ ਉਤੇ,
ਪਾਣੀ ਬਿਨਾ 'ਜੁਝਾਰ' ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ।

ਅੱਕ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਨੀਂਦ ਲਿਆਉਣ ਬਦਲੇ,
ਚੰਨਾ ਥਪਕਦੀ ਥਪਕਦੀ ਦਾਈ ਤੈਨੂੰ ।
ਗੋਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਪਾ ਕੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ,
ਨੀਂਦ ਸੂਲਾਂ ਤੇ ਕਿਸਤਰ੍ਹਾਂ ਆਈ ਤੈਨੂੰ ?

ਤੈਨੂੰ ਦਰਦੀਆ ਕਿਵੇਂ ਬੇ-ਦਰਦ ਆਖਾਂ,
ਮੈਂ ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਤੂੰ ਨਿਰਦਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ।
ਦੁਖੀ ਦੁਨੀ ਦੇ ਦਰਦ ਤੂੰ ਦੂਰ ਕੀਤੇ,
ਰਿਸ਼ਵਤ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਰਿਸ਼ੀਆ ! ਲਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ।
ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਵੇਂ ਅਜੀਤ ਨੂੰ ਵਾਰ ਦਿੱਤਾ,
ਐਪਰ ਮੂੰਹ ਚੋਂ ਸੀ ਤੂੰ ਕਹੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ।
ਝੱਲੇ ਦੁੱਖ ਦੁਖਿਆਰਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ ਬਦਲੇ,
ਕਸਰ ਦੁੱਖ ਦੀ ਪਿਛਾਂ ਕੁਝ ਰਹੀ ਵੀ ਨਹੀਂ।

ਨਾਲ ਛਾਲਿਆਂ ਛਾਨਣੀ ਪੈਰ ਹੈਸਨ,
ਦੁਖੀ ਦਰਦ ਜਹੀ ਕਰਦ ਚਲਾਈ ਤੈਨੂੰ ।

- ੫੨

-