ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਮਾਨ-ਸਰੋਵਰ.pdf/92

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

ਅਪਣੇ ਲਈ ਪਰ ਤੀਰਾਂ ਦੀ ਸਜੀ ਹੋਈ,
ਮੌਤ ਰਾਣੀ ਦੀ ਸੇਜ ਹੀ ਮੰਗਦਾ ਏ ।

ਏਸ ਫ਼ੱਕਰ ਦੀ ਉਠੇ ਕਮਾਨ ਜਿਸਦਮ,
ਉੱਡ ਜਾਂਵਦੀ ਹੋਸ਼ ਸੁਲਤਾਨ ਦੀ ਏ ।
ਇਹਦੇ ਸੀਸ ਦੀ ਬਣੇ ਜਾਂ ਕਲਮ ਬਾਂਕੀ,
ਜਾਂਦੀ ਲਿਖੀ ਤਕਦੀਰ ਜਹਾਨ ਦੀ ਏ।

ਏਸ ਵੀਰ ਘਨੱਈਏ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ ਏਹ,
ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਲਾਈ ਜਾਣਾ।
ਹੱਸ ਹੱਸ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਤਾਂਈਂ ਗਿਰਾਈ ਜਾਣਾ,
ਮਲ੍ਹਮ ਲਾ ਲਾ ਦਰਦ ਵੰਡਾਈ ਜਾਣਾ ।

ਨਾਹੀ ਕੋਈ ਵੈਰੀ ਨਾਹੀ ਗੈਰ ਕੋਈ,
ਨਾਲ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਇਹਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਏ ।
ਸੇਵਕ ਕੁਲ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਸਿੰਘ ਸੂਰਾ,
ਏਦੀ ਨਾਲ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਠਣੀ ਹੋਈ ਏ ।

ਏਧਰ ਜਿਗਰ ਅੰਦਰ ਨਗ਼ਮੇ ਜਪੁਜੀ ਦੇ,
ਓਧਰ ਨੱਚਦਾ ਨਾਚ ਤਲਵਾਰ ਦਾ ਏ।
ਦੁਖੀ ਦਰਦ ਦੀ ਜਾਂ ਸੀਨੇ ਖਿੱਚ ਪੈਂਦੀ,
ਓਦੋਂ ਸ਼ਫ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਖਿਲਾਰ ਦਾ ਏ।

'ਮਾਨ' ਸੱਚ ਹੈ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਪੁਰਾ,
ਦਰਦ ਸਾਰੇ ਜਹਾਨ ਦੇ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ।
ਮਾਲਾ ਗਲੇ ਤੇ ਹਥ ਤਲਵਾਰ ਲੈਕੇ,
ਇਹਹੈ ਮੌਤ ਦੀ ਆਸ ਤੇ ਜੀਣ ਵਾਲਾ ।

- ੮੮ -