ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਹੋਏ, ਸਲੀਬ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ।)
ਭਗਤ
:ਡਰ ਨਾ..., ਸਾਨੂੰ ਤੇਰੇ 'ਤੇ ਕੋਈ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ।
ਰਾਜ
:ਕੋਈ ਗਿਲਾ...
ਸੁਖਦੇਵ
:ਕੋਈ ਨਫ਼ਰਤ ਨਹੀਂ
। ਭਗਤ
: ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਅਪੀਲ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹਾਂ।
ਰਾਜ-ਸੁਖ
: (ਇਕੱਠੇ ਬੋਲਦੇ ਹਨ। ਦਰਖ਼ਾਸਤ (ਵਾਇਸਰਾਏ ਥੋੜਾ ਸੰਭਲਦਾ ਹੈ।)
ਭਗਤ
: ਤੁਸੀਂ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ..., ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਜੰਗ ਛੇੜੀ ਹੈ। ਗ਼ਲਤ।
ਰਾਜ
: ਜੰਗ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੈ...
ਸੁਖ
: ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਉਸ 'ਚ। ਅੱਗੇ ਤੋਰਿਆ ਉਸਨੂੰ..
ਭਗਤ
: ਹਰ ਲਿਹਾਜ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਜੰਗੀ ਕੈਦੀ ਹਾਂ।
ਰਾਜ
: ਤੁਸੀਂ ਮੰਨਦੇ ਹੋ।
ਸੁਖ
: ਤੁਹਾਡੀ ਅਦਾਲਤ ਮੰਨਦੀ ਹੈ।
ਭਗਤ
: ਅਸੀਂ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ।
ਇਕੱਠੇ
: ਫੇਰ ਫਾਂਸੀ ਕਿਉਂ ...? ਗੋਲੀ...,, ਗੋਲੀ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ ਸਾਨੂੰ... (ਵਾਇਸਰਾਏ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਕਾਬਪੋਸ਼ ਦੌੜੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ-)
1.:
:ਹਰ ਪਾਸੇ ਹਫੜਾ ਦਫੜੀ ਹੈ।
2.:
:ਹਰ ਕੋਈ ਡਰਿਆ।
ਵਾਇਸ
:(ਤੀਜੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ)ਵੋ ਮਿਲਾ ਕਹੀ- (ਸਲੀਬ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।)
1.:
:ਕਿਤੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ...। (ਲੱਭਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ)
3.:
:ਕਹੀਂ ਨਹੀਂ.... (ਲਭ ਰਿਹਾ ਹੈ।)
2.:
:ਪੂਰਾ ਮੁਲਕ ਲੱਭ ਰਿਹਾ... (ਉਹ ਵੀ ਲੱਭ ਰਿਹਾ।)
62:: ਸ਼ਹਾਦਤ ਤੇ ਹੋਰ ਨਾਟਕ
