ਪੰਨਾ:ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਹਨੂਮਾਨ ਜੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚਰਿਤ੍ਰ.pdf/134

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ 'ਤੇ ਜਾਓ ਸਰਚ ਤੇ ਜਾਓ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

E

ਦੇ = . ਦੇ . . 11-- ਹੋਕੇ ਵੇਖਦੇ ਦਾ ਵੇਖਦਾ ਰਹ ਗਿਆ ਅਤ ਝ ਉੱਤਰ ਨ ਦੋ ਸਕਿਆ । ਰਾਜਕਹੋ ਚੁੱਪ ਕਿਉਂ ਹੋ ਗਏ। ਛੇਰੇ ਚੇਹਰੇ ਦਾ ਗੇ fਊ ਉੱਡਦਾ ਜ’ਦਾ ਹੈ ? . ਮੰਭੀ--ਮਹਾਰਾਜ ! ਓਹ ਤਾਂ ਏਥੇ ਗਈ ਪਰ ਪਵਨ ਦਾ ਮਲਨਾ ਬੜਾ ਕਠਿਨ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਜੰਗਲ ਬੜਾ ਲੰਮਾ ਚੌੜਾ ਤੇ ਭਯਾਨਕ ਹੈ ਹੁਨੇ ਓਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਬਰ ਹੋਵੇ ਤੇ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਹੋਵੇ। | ਰਾਜਾ ! ਫਿਕਰ ਦੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਡੀਕ ਆਪੇ ਢੂੰਡ ਭਾਲਕੇ ਆਵੇਗਾ॥ ਮੰ--ਹਾਏ ! ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਤਾਂ ਕੁਝ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਦੋਨਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਓਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਕਿ "ਜੇ ਅੰਜਨਾਂ ਮਿਲ ਗਈ ਤਾਂ ਵਾਹ ਵਾਹ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮੈਂ , ਭੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਮੁੰਹ ਨਾਂ ਵਖਾਵਾਂਗਾ, ਤੇ ਏਸੇ ਬਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਾਣ ਦੇ ਦਿਆਂਗਾ?” ਰਾਜਾ-ਹੈ' ! ਕੀ ਆਖਿਆਈ ! ਅਪਨੇ ਪ੍ਰਣ ਦਿਆਂਗਾ? ਮੰ-ਜੀ ਹਾਂ ! ਓਹ : ਇਸ ਛੋਟੇ ਜਹੇ ਵਾਕ ਨੇ ਰਾਜਾ ਦੇ ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਕਾਤੀਆਂ ਫੇਰ ਮੱਟੀਆਂ ਕਲੇਜਾ ਉਛਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆਗਿਆ, ਦਿਲ ਘਬਰਾ ਗਿਆ, ਹੋਸ਼ ਹਵਾਸ ਉਡ ਗਏ, ਅਰ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਅਥਰੂ ਨਿਕਲ ਪਏ, ਤਾਂ ਰਾਜਾ ਮਹੇਯ ਨੇ ਕਿਹਾ॥ ਰਾਜਾ ਮਹਿੰਦੁਯ-ਤੁਸੀ ਏਡੇ ਕਿਉਂ ਘਬਰਾਂਓਦੇ ਹੋ ਹੋਸਲਾ ਕਰੋ ਤੇ ਮਨ ਵਿਚ ਧੀਰਜ ਰਖੋ ਹੁਨੇ ਸੀ ਲੋਗ ਢੰਡ ਭਾਲਕੇ ਪਵਨ ਦਾ ਪਤਾ ਕਢਲਵਾਂਗੇ ਜਿਥੇ ਹੋਨਗੇ ਉਥੋਂ ਈ ਲਿਆਵਾਂਗੇ ਆਪ ਭਸੱਲੀ ਰਖੋ ॥ ਇਹ ਕਹਕੇ ਘੋੜਿਆਂ 9 ਚ ਝਟ ਆਰ ਹੋਗਏ ਅਤੇ Original with: Language Department Punjab Digitized by: Panjab Digital Library