ਮਰਦਾਨਾ: ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਬੜੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਸਭ..
ਸੁਣ ਸਕਾਂ...ਪਰ ਵਿੱਚ ਕਦੇ ਤਲਵੰਡੀ
ਆ ਜਾਂਦੀ... (ਚੜਾਈ ਚੜ੍ਹਨ ਵਾਂਗ ਤੁਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਦੇ... ਉਹ ਬੁੱਢੀ
ਮਾਈ... ਜੋ ਪੁਤਰਾਂ 'ਚੋਂ ਵੈਰਾਗ ਦਾ ਮੋਹ' ਕੱਢਣ ਲਈ ਇਸ ਉਮਰੇ
ਪਹਾੜ ਚੜਦੀ ਪਈ ਸੀ...(ਹੱਸਦਾ ਹੈ ਤੇ ਫੇਰ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ...ਵੈਰਾਗ
ਦਾ ਵੀ ਮੋਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ!
(ਸਾਹ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਧਦੀ ਹੈ। ਹੱਸਦਾ ਹੈ।)
ਬਸ ਇੰਨਾ ਈ ਯਾਦ ਰਿਹਾ: "ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਉਪਰਿ ਲੇਖੁ
ਭਿ ਤੂੰ॥ ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਹੈ ਕੂ॥"
ਇਹਨੂੰ ਬਾਬਾ ਭੁਲਣ ਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੰਦਾ!
(ਖੁੱਲ ਕੇ ਹੱਸਦਾ ਹੈ। ਰਬਾਬ ਦੀ ਤੋਰ ਬਦਲਦੀ ਹੈ ਸਿਖਰ ਛੋਹ ਕੇ
ਮੁੜ ਵਿਸਰਾਮ ਵੱਲ ਪਲਟਦੀ ਹੈ।
(ਅਲ੍ਹੇ ਦੁਆਲ੍ਹੇ ਦੇਖ ਕੇ ਫੇਰ ਤੁਰ ਪੈਂਦਾ ਹੈ)
ਦੂਰ ਤੱਕ ਮਕਾਰਬੀ ਸਾਧਾਂ ਦੇ ਡੇਰੇ ਸਨ। ਸਨਿਆਸ
ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ! ਅਜੀਬ ਲੋਕ ਸਨ, ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ... ਛੱਡਕੇ
ਆਏ ਸੀ ਸੰਸਾਰ...ਪਰ ਰਾਜ਼ੀ ਤਾਂ ਇਥੇ ਵੀ ਨਹੀਂ, ਘਿਰਣਾ ਨਾਲ
ਭਰੇ...ਪੀਤੇ, ਤੇ ਉਸੇ ਘਿਰਣਾ ਨੂੰ ਤਾਕਤ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ, ਤਪ
ਲਈ...ਘਿਰਣਾ ਦਾ ਬਾਲਣ, ਹੱਸਦਾ) (ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ
ਦੇਖਦਾ ਹੈ। ਹਾਂ, ਸਨਿਆਸ ਉਦਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਦੇਹਾਂ ਦਰਿਆ ਵਾਂਗ ਸੀ ਖੜੀਆਂ ਵੀ ਤੇ ਵਗਦੀਆਂ ਵੀ,
... ਰਬਾਬ ਗਾਉਂਦੀ, "ਅਭਿਆਸ ਨੂੰ ਟੱਪ ਕੇ ਆ!" ਤੇ ਕੋਈ ਦੇਹ
ਛਾਲ ਮਾਰ ਜਾਂਦੀ... ਬੇੜੀ ਬੱਦਲ ਹੋ ਉੱਡ ਜਾਂਦੀ! (ਹੈਰਾਨ ਤੇ ਖੁਸ਼)
ਫੇ...ਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ...!"ਤੂੰ ਨਿਰਾ ਬੀਜ ਥੋੜੇ ਐਂ! ...ਅੰਦਰ ਝਾਕ
... ਵੇਖ।" ਸੁਆਲਾਂ ਦੇ ਤੀਰ ... ਤੇ ਫੇਰ ਕੋਈ ਅਹੰਕਾਰ ਢਹਿ... ਸਿਜਦਾ
ਹੋ ਜਾਂਦਾ! ਇੰਜ ਦਾ ਝੁਕਣਾ ਵੇਖ ਮਨ 'ਚ ਰਸ਼ਕ ਹੁੰਦਾ...(ਮੁਸਕਾਨ)
ਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦਾ 'ਜਾ ਤੂੰ ਮੁਕਤ ਹੋਇਆ!"
54
