ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
________________
" " " " " " ਨਿਕਟ ਆਏ ਸੂਤ ਕੇ ਬਚ । ਹਠ-ਕਰ-ਰਹੇ ਹੈਰ, ਸਿਰ ਧੁਨੇ ॥ “ਸਤਰੂ ਕੋ ਹਿਤ ਚਾਹਿਤ ਰਹੈ ॥ ਪ੍ਰਣ-ਹਾਨ-ਲਗ ਖੋਟੇ ਅਹੈ ॥ ੧੫ ॥ ਕਹੌ ਕਹਾਂ ਲਗ ਬਹੁ ਸਮਝਾਏ ॥ ਸਰਲ ਸੁਭਾਉ ਨ ਕੁਛ ਲਖ ਪਾਇ ॥ ਸਿਖਯਨ ਸੰਗ ਗੁਰੁ ' ਪੁਨ ਕਹਯੋ । “ਧੀਰਮਲ ਕੋ ਹਮ ਇਹ ਹਜੋਂ* ॥ ੯ ॥ ਕੋ ਅਬ ਰਾਮਹ ਲੇਕਰ ਜਾਵੋ । ਸੌ ਖੋ ਜਾਇ ਤਿਸੀ ਕੇ ਹੋ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਨ ਰਾਖਨ ਕਰੋ। ਸ੍ਰੀ ਕਰਤਾਰ ਪਰੇ ਲੋ ਧਰੋ ॥੧੭॥ ਸੁਣ ਸਿਖਨ ਸਭ ਜੋਰੇ ਹਾਥ ਹੋਇ ਨੰਮੁ ਬਲੇ ਗੁਰ ਸਾਥ 11 ਧੀਰ ਮਲ ਤਨ ਮਨ ਕਾ ਖੋਟਾ ॥ ਤਿਸਕੇ ਦੇਖਨ ਤੇ ਬਹ ਤੋਟਾ ੧੮॥ ਗੁਰ ਨਿੰਦਕ ਬਤ ੫੫ ਕਮਾਏ ॥ ਕਹਿ ਕਰ ਤੁਮ ਪਰ ਤੁਪਕ ਚਲਾਏ ॥ ਰਾਵਰ ਕੇ ਅਪਰਾਧੀ ਭਾਰੋ। ਹਮ ਬਿਲੋਕ ਨਹਿ ਸਕਹਿ ਸਹਾਰੋ ॥ ੨੦ ॥ ਹਮ ਤਿਸ ਕੀ ਇਸ ਦਾ ਮੁਖ ਨਹਿ ਕਰੈ । ਮਿਲਬੇ ਕੀ ਬਾਂਛਾ ਕੇ ਧਰੈ ॥ == 'ki - StaM੬
- * * ਅਤੇ ਜੋ * * * * * *
- * * * * * - ਅੰਮ:*
- *
- ਹ-ਦਿੱਤਾ। + ਕ = ਦੇਖਕੇ । #ਮਿਲਬੇ = ਸੁਲਹ ਸਫ਼ਾਈ ।
- ੧੦੪ - Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
