੨੨
ਬਿਸਤ ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਨਗਰ ।
Siámchurásí.
ਸਿਆਮਚੁਰਾਸੀ ਇੱਕ ਕਦੀਮੀ ਕਸਬਾ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਮਾਨ ਰਾਜਪੂਤਾਂ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਹੈ। ਉਹ ਦੀਆਂ ਬਾਜੀਆਂ ਅੰਬਾਰਤਾਂ ਕਚੀਆਂ, ਅਰ ਥੁਹੁੜੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਪੱਕੀਆਂ ਹਨ; ਅਤੇ ਬਜਾਰ ਦੀਆ ਅੱਸੀਕੁ ਹੱਟਾਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਮੁਹੰਮਦਸਾਹ ਪਾਤਸਾਹ ਦੇ ਵਾਰੇ ਵਿਖੇ, ਇਸ ਕਸਬੇ ਵਿਚ ਅਬਦੁਲਨਬੀ ਨਾਮੇ ਇਕ ਵਡਾ ਈਸੁਰਪੂਜਕ ਪੁਰਸ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ; ਉਹ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਮਸਹੂਰ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਹ ਮੁੰਢੋੰ ਹਿੰਦੂ ਥਾਂ; ਪਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹੋਕੇ ਕਿਸੇ ਪੂਰੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਜਾ ਮਿਲਿਆ, ਅਰ ਉਹ ਦੀ ਦਯਾ ਨਾਲ ਫ਼ਕੀਰੀ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਅਜਿਹਾ ਪੂਰਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਜੋ ਲਿਖੇ ਪੜੇ ਬਿਨਾਂ ਹੀ ਅਰਬੀ ਦੀਆਂ ਬੈਂਤਾ ਬਣਾਉਣ ਲਗ ਪਿ; ਅਤੇ ਉਨ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਬੇਦਾਂਤ ਦੀ ਬਾਬਤ ਬੀ ਆਖੀਆ ਹਨ। ਉਹ ਦੀ ਖਾਨਗਾਹ ਸ਼ਹਿਰੋ ਬਾਹਰ ਉੱਤਰ ਦੀ ਵੱਲ ਇਕ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਪੱਕੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਚੜਦੇ ਰੁਕ ਇਕ ਚੋ ਹੈ; ਉਹ ਕਦੋ ਸੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,ਅਰ ਕਦੇ ਚੱਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਬਰਸਾਤ ਦੀ ਰੁੱਤੇ ਹੜਾ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਕੇ ਵਹਿ ਤੁਰਦਾ ਹੈ।
Ṭánḍá.
ਟਾਂਡਾ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਪਠਾਣਾਂ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਉਥੇ ਪੱਕੀਆ ਕੱਚੀਆ ਦੋਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਅੰਬਾਰਤਾਂ ਹਨ। ਅਗੇ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਬੀ ਪਠਾਣਾਂ ਹੀ ਦੇ ਹੇਠ ਸੀ, ਪਰ ਬਾਰਾਂ ਸੈ ਤੀਹ ਸਨ ਹਿਜਰੀ ਵਿਖੇ, ਜੋਧਸਿੰਘ ਰਾਮਗੜ੍ਹੀਏ ਨੈ ਯੂਨੁਸ੍ਖਾਂ ਪਠਾਣ ਨੂੰ, ਜੋ ਉਥੇ ਦਾ ਹਾਕਮ ਸਾ, ਪਕੜ ਲਿਆ; ਅਰ ਉਹ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰਕੇ ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਉਸ ਥੋਂ ਖੁਹੁ ਲਿਆ; ਅਤੇ ਉਹ ਪਠਾਣ ਕੈਦ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਾਰ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਉਹ
