ਇਹ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਵੀ ਉਹਨਾਂ ਕਵੀਆਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਗਲਪ ਲੇਖਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਘੱਟ ਸੱਚ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਗਲਪ ਲੇਖਕ ਕਵੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਗਲਪ ਅਨੁਵਾਦ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕਾਵਿਕ ਅਨੁਵਾਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਇੱਕ ਗਲਪ ਲੇਖਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਭਾਵ ਕਲਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਪਰ ਗਲਪ ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਉਹ ਇੱਕੋ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ ਹਨ.
ਰਿਚਰਡ ਸੀਬਰਥ ਕੋਲ ਨੇੜਤਾ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਹੈ: "ਪ੍ਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ... ... ਕਿਸੇ ਦੀ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਆਓਭਗਤ ਕਰਨਾ ...ਪੂਰਨ ਆਦਰਭਾਵ ਅਤੇ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨਾਲ਼।" ਸੀਬਰਥ ਲਈ ਅਨੁਵਾਦ ਇੱਕ ਆਨੰਦਮਈ ਚੀਜ਼ ਹੈ, ਆਓਭਗਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕਠੇ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਹੈ; ਇੱਕ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇਸਨੂੰ "ਸੰਗਮ" ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਪੂਰਨਭਾਂਤ ਬਰਾਬਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਪਰ ਅਣ-ਬੋਲੇ ਨਿਯਮ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਸੁਚਾਰੂ ਅਤੇ ਅਨੰਦਮਈ ਢੰਗ ਨਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਚੱਲਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਸਿਬਰਥ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਨਾਲ਼ੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਬਾਰੇ ਵੱਧ ਸਪਸ਼ਟ ਸੀ ਜੋ ਅਧੀਨਗੀ ਦੇ ਵਧੇਰੇ ਉੱਤਮ ਪਹਿਲੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ: "ਮੈਂ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦਾ ਹਾਂ - ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੇਰੇ ਪੁਰਾਣੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲ਼ਾ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇ - ਮੈਨੂੰ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੋਣ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਮਿਲ਼ਦੀ ਹੈ।" ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਮੈਂ ਕੁਝ ਲਾਭਦਾਇਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਮੈਂ ਕਦਰਦਾਨ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਫ਼ਿਦਾ ਹੋਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ…. ਇਹ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਅਤੇ ਰੱਜ ਕੇ ਸਵੈਮਾਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ, ਕਿਸੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ, ਲੇਖਕ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ, ਸੀਬਰਥ ਉੱਪਰ ਦੱਸੇ ਅਨੁਸਾਰ ਅਧੀਨਗੀ ਦੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਵਜੋਂ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਸਵੈਮਾਣ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਸਿਬਰਥ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। "ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਸੰਗੀਤਕ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋ," ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ। "ਅਜੀਬ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਥਿਰ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਰੂਬੇਨਸਟਾਈਨ ਚੋਪੀਨਰ ਨੂੰ ਗਲੇਨ ਗੋਲਡ ਬਾਚ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਾਨਤਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇਇਸ ਨੂੰ ਲੁਕਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਤਾਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੂਲ ਪੁਰਸ਼ ਨਾਲ ਇੱਕ ਘਟੀਆ, ਇਸਤਰੀ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੀ ਅਧੀਨਗੀ, ਜਾਂ ਸੇਵਾ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘਟੀਆਪਣ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਲਿਖਤੀ ਕੰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਕਾਰ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਘਟੀਆ ਸੇਵਕ ਵਜੋਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕਿਸੇ ਲੇਖਕ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਲੇਖਕ ਜਿੰਨਾ ਇਕੱਲਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹਾਂਸ ਐਰਿਕ 30
