੧੩.
ਮਦਨ ਲਾਲ ਤੇ ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਠਾਣੇ ਪੁਜੇ ਤਾਂ ਠਾਣੇਦਾਰ ਗੁਲਾਮ ਮੁਹੰਮਦ ਕੁਝ ਕਾਗਜ਼ ਪੜ੍ਹ ਫੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਉਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਮੁਕਦਮੇ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਮਿਣ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ । ਉਨਾਂ ਦੀ ਕਰਸੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਕ ਵਡਾ ਸਾਰਾ ਹੂਕਾ ਪਿਆ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੀ ਗੁੜਗੁੜਾਹਟ ਨਾਲ ਉਸ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚੁਪ-ਚਾਂ ਨੂੰ ਘੜੀ ਘੜੀ ਭੰਗ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਵੇਖ ਉਸ ਨੇ ਮਿਸਲਾਂ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰਖ ਦਿਤੀਆਂ ਤੇ ਮਦਨ ਲਾਲ ਵਲ ਤੱਕ ਕੇ ਬੋਲਿਆ‘ਤੁਸਾਂ ਬੜੀ ਅੱਤ ਚੁੱਕੀ ਹੋਈ ਹੈ । ਤੁਸੀਂ ਅਮੀਰਾਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਹੋ ਕੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਬੜੇ ਅਫਸੋਸ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ।'
ਮਦਨ ਲਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ--“ਕੀ ਹੋਇਆ ਖਾਂ ਜੀ ? ਐਵੇਂ ਤਾਂ ਨਾ ਦਬੱਲੀ ਜਾਓ ਸਾਨੂੰ , ਦਸੋ ਤਾਂ ਸਹੀ ਪਈ ਗੱਲ ਕੀ ਏ ਵਿਚੋਂ ?'
ਠਾਣੇਦਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ--ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਭਲੇ ਮਾਣਸ ਦੀ ਇਜ਼ਤ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਫੇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ? ਅਜੇ ਹੋਰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਜੇ ? ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਬਾਲੋ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਛਤਾਣਾ ਪਏਗਾ।
ਮਦਨ ਲਾਲ ਨੇ ਕਿਹਾ-'ਪਰ ਕੁਝ ਦਸੋ ਵੀ ਨਾ । ਕੀ ਸਿਰਫ
-੬੫-
